Mijn geduld met de buren is op, mr. Bush!
Ex-Monty Python Terry Jones schreef een hilarische brief waarin hij de spot drijft met de
houding van George Bush, voorafgaand aan de oorlog tegen Irak.
Ik ben erg enthousiast over de laatste reden die George Bush geeft om Irak te bombarderen: zijn geduld raakt op. Dat gevoel ken ik! Al een tijdje heb ik het helemaal gehad met Mr Johnson, die een paar deuren verderop bij mij in de straat woont. Oja, hij en Mr Patel. Patel heeft een natuurvoedingszaak verderop in de straat.
Ze kijken me allebei aan met zo'n typische blik en ik weet zeker dat Mr Johnson iets akeligs van plan is. Ik ben er alleen nog niet precies achter wat dat is. Ik ben al een paar keer bij hem binnen geweest om te zien wat hij van plan is, maar hij heeft alles goed verborgen. Zo'n ellendeling is het wel.
Met betrekking tot Mr Patel: vraag me niet hoe ik het weet (sommige dingen weet je gewoon, ik heb het uit betrouwbare bron), maar Mr Patel is een massamoordenaar. Ik heb in de straat huis aan huis folders in de brievenbus gedaan met een oproep om snel te Handelen. Als we niet snel ingrijpen, maakt hij ons een voor een af.
Sommige van mijn buren zeggen dat ik naar de politie moet stappen als ik bewijzen heb. Maar dat is natuurlijk belachelijk. De politie zal zeggen dat ze bewijs van een misdaad nodig hebben omdat ze anders niets kunnen doen.
Ze zullen aankomen met allerlei argumenten waarom het niet is toegestaan om Mr Johnson uit voorzorg uit te schakelen. Al die tijd kan Johnson zijn gang gaan en zijn plannen om iets verschrikkelijks met mij te doen verder voorbereiden. En Mr Patel zal ondertussen in het geheim mensen vermoorden. Omdat ik de enige in de straat ben met een redelijke hoeveelheid vuurwapens in huis, vind ik dat het mijn taak is om de vrede in de straat te handhaven.
Tot voor kort was dat een beetje moeilijk. Nu heeft George Bush echter duidelijk gemaakt dat het voldoende is als ik mijn geduld verlies. Dan mag ik namelijk doen wat ik wil!
Je kunt er niet omheen. Het doordachte en fijngevoelige beleid van Mr Bush ten aanzien van Irak is de enige manier om internationaal vrede en veiligheid te bereiken. De enige manier waarop je er zeker van bent dat je islamitische fundamentalisten tegenhoudt met het plegen van aanslagen, is door een paar islamitische landen te bombarderen die ons nooit bedreigd hebben.
Daarom wil ik dus de garage van Mr Johnson opblazen en zijn vrouw en kinderen vermoorden. Eerst schieten, dan praten. Dat zal hem een lesje leren. Daarna zal hij ons in vrede laten leven en ophouden met zijn rare blikken, die totaal onacceptabel zijn.
George Bush maakt duidelijk dat het enige dat hij nodig heeft om Irak te bombarderen, de wetenschap is dat Saddam echt een naar mannetje is en dat hij massavernietigingswapens heeft. Ook al kan niemand die vinden. Ik weet zeker dat ik evenveel recht heb om de vrouw en kinderen van Mr Johnson te vermoorden als Bush heeft voor het bombarderen van Irak.
Het lange termijn doel van George Bush is om de wereld veiliger te maken door 'schurkenstaten' en 'terrorisme' te elimineren. Slim bedacht. Want hoe kun je er nou zeker van zijn dat je je doel bereikt hebt? Hoe kan George Bush er zeker van zijn dat hij alle terroristen heeft uitgemoord? Als alle terroristen dood zijn? Maar wat dan met alle potentiele terroristen? Dat zijn degenen die je écht wilt uitschakelen aangezien de meeste terroristen vanwege zelfmoordaanslagen zichzelf al uitmoorden.
Misschien kan Bush beter iedereen uitroeien die in de toekomst mogelijk terrorist zou kunnen worden. Misschien is hij er pas zeker van dat hij zijn doel bereikt heeft als iedere moslim fundamentalist dood is. Maar dat leidt er misschien toe dat gematigde moslims zich bekeren tot fundamentalisme. Misschien is het het veiligst als Bush voor de zekerheid alle moslims uitroeit.
Bij mij in de straat is het hetzelfde. Mr Johnson en Mr Patel zijn slechts het topje van de ijsberg. Er zijn tientallen mensen bij mij in de straat die ik ook niet mag, en die eerlijk gezegd ook allemaal met zo'n typische blik naar mij kijken. Niemand is veilig tot ik ze allemaal heb uitgeroeid.
Volgens mijn vrouw ga ik te ver, maar wanneer ik zeg dat ik dezelfde logica gebruik als de president van de Verenigde Staten, heeft ze even niks te zeggen.
Net als George Bush is mijn geduld op. En als dat voor de president van de Verenigde Staten genoeg reden is, is het ook goed genoeg voor mij. Ik geef de hele straat nog twee weken. Wat zeg ik: tien dagen. Dat is de tijd die ze hebben om naar buiten te komen en al hun intergallactische rebellen, buitenaardse wezens en interstellaire terroristen aan mij over te dragen. En als ze dat niet doen en niet braaf dank je wel zeggen, dan bombardeer ik de hele straat rechtstreeks de prehistorie in.
Dat is net zo zinnig als hetgeen George W. Bush voorstelt. In tegenstelling tot wat hij voorstelt, is mijn beleid er alleen maar opgericht een straat te verwoesten.
Waar of niet waar?
Waar. Deze brief werd zondag 26 januari 2003 geplaatst in de Engelse krant The Observer.
Na plaatsing is de brief op allerlei plekken op internet opgedoken. Vooral veel Amerikanen kunnen de humor (en de waarheid) van de brief niet inzien en gaan compleet door het lint:
"The man who wrote this article is an ill-informed, non-thinking, butt monkey. Maybe the person who wrote this has investments in Iraq."