John Kallam studeerde criminologie in Californie, voor hij zich in de Tweede Wereldoorlog aanmeldde voor het Amerikaanse leger. Met zijn achtergrond als student Criminologie hielp hij mee tijdens de processen van Neurenberg.
Nog jarenlang bleef hij in West-Duitsland werken om de Duitsers te helpen met het opzetten van een politie- en justitie-apparaat en schreef hij diverse boeken over criminologie.
In de jaren vijftig nam Kallam ontslag uit het leger om les te gaan geven aan de universiteit van Californie. Na tien jaar moest Kallam zich melden bij de rector van de universiteit:
“John, je weet dat we jou en je werk waarderen, maar de tijden zijn veranderd. We kunnen nu alleen nog maar universitaire docenten voor de klas zetten die zelf afgestudeerd zijn. Jij bent nog steeds niet afgestudeerd. Je zult je doctorandus-titel moeten halen als je nog langer les wil geven.”
Voor Kallam zat er niets anders op dan zich aanmelden voor een zomer-college op een andere universiteit. Met drie maanden intensief college en een half jaar thuiswerk, kon hij afstuderen.
Op de eerste dag van de colleges, nam de docent de namenlijst door. Bij Kallam keek hij op. Ben je op een of andere manier familie van de John Kallam die het studieboek schreef dat we gebruiken?”
“Ik bén de John Kallam die het studieboek geschreven heeft dat we gebruiken”, was het droge antwoord.
Waar of niet waar?
Er is nooit een John Kallam geweest die boeken over criminologie geschreven heeft. Het lijkt er daarom op dat het verhaal niet waar is.
