Een jongen vertrok ooit naar de grote stad om Het Geluk te zoeken. Op een dag liep hij door de hoerenbuurt toen hij een poster zag hangen waar om personeel gevraagd werd.
Het bordeel dat de poster had opgehangen, bleek op zoek te zijn naar een boekhouder. De jongen kon echter niet lezen of schrijven en werd daarom door de hoerenmadam afgewezen.
Ze had echter wel een beetje medelijden met hem. Daarom gaf ze hem twee appels mee. Een paar straten verderop ging de jongen even zitten om zijn veters te strikken. Hij had de appels naast zich op het bankje neergezet. Een voorbijkomende wandelaar bood aan de appels te kopen.
De jongen ging met het geld naar de markt en kocht daarvoor 12 appels, die hij al weer snel verkocht. Na verloop van tijd had hij op deze manier zoveel geld verdiend dat hij zijn eigen groentewinkel kon openen. Na verloop van tijd was hij zelfs eigenaar van een hele keten winkels. Het duurde niet lang of hij was een van de rijkste mannen van het land.
Toen hij ooit werd geinterviewd door een journalist, kwam uit dat de man niet lezen of schrijven kon. “Mijn hemel”, zei de journalist. “Wat denkt u dat u geworden zou zijn als u wel had kunnen lezen en schrijven.
“Waarschijnlijk was ik dan boekhouder geworden in een hoerentent”, kreeg hij als antwoord.
Waar of niet waar?
Het verhaal is niet waar. Als de man niet kan lezen, hoe kan hij dan weten dat ze een hulpje zoeken?
Deze Amerikaanse legende werd al in 1929 verfilmd in de korte stomme film “The Venger”. In 1932 verscheen het verhaal voor het eerst in een moppenboek, aldus de urban legends website van Snopes.
