Eind september 2005 bericht de Britse krant ‘The Observer’over een opvallend nieuwsfeit: de Amerikaanse marine zou 36 getrainde en bewapende dolfijnen kwijt zijn. De dolfijnen ontsnapten nadat de orkaan Katrina hun onderkomen aan de Amerikaanse golfkust overspoelde.
De gewapende dolfijnen, die door het Amerikaanse leger getraind zijn, worden volgens The Observer door het leger ingezet om inlichtingen te vergaren en terroristen aan te vallen.
The Observer meldt verder dat experts die onderzoek doen naar de handel en wandel van de Amerikaanse marine melden dat het goed zou kunnen dat de 36 dolfijnen uitgerust zouden kunnen zijn met zogeheten ‘toxic dart guns’. Duikers en surfers zouden daardoor gevaar kunnen lopen. De US Navy ontkent overigens dat het dolfijnen mist.
Leo Sheridan, volgens The Observer “een gerespecteerde onderzoeker van ongelukken”, vertelt aan de krant dat hij informatie heeft gekregen “van bronnen dichtbij de US Navy” waarin gemeld wordt dat er dolfijnen zijn ontsnapt.
“Ik ben bang dat de dolfijnen geleerd hebben om te schieten op duikers in wetsuits die tijdens trainingen de rol van terrorist gespeeld hebben”, vertelt Sheridan aan The Observer. “Als duikers of windsurfers per vergissing worden aangezien voor een spion of een zelfmoordenaar en als de dolfijnen zijn uitgerust met speciale harnassen met ‘toxic dart guns’, dan zouden ze die wel eens kunnen afvuren.”
Het mysterie dook op nadat een aantal dolfijnen ontsnapte uit een dolfinarium in Mississippi. Acht dolfijnen werden door de Amerikaanse marine teruggevonden. Ze werden pas teruggegeven nadat ze door de marine waren onderzocht.
Sheridan is ervan overtuigd dat de marine zeker wilde weten dat het geen dolfijnen waren die door de Amerikaanse marine waren getraind.
Waar of niet waar?
Het is een geweldig bericht natuurlijk, maar is er wat van waar? Allereerst: de Amerikaanse marine heeft nooit geheimzinnig gedaan over het gebruik van dolfijnen. De marine gebruikt ze om mijnen op te sporen en om inlichtingenwerk te doen. De US Navy ontkent dat het dolfijnen gebruikt voor aanvalsdoeleinden. Zoals in The Observer ook gemeld wordt, ontkent de Amerikaanse marine verder dat het dolfijnen mist. Laat staan bewapende dolfijnen.
Goed. Dat gezegd hebbende richten we ons op de bron van het bericht:
In het bericht in The Observer wordt slechts een bron geciteerd: Leo Sheridan. Volgens de krant “een gerespecteerd onderzoeker van ongelukken”. Maar uit een korte zoektocht blijkt dat meneer Sheridan vooral goed is in het rondstrooien van onwaarschijnlijke theorieĆ«n die nergens op slaan.
In 1991 werd Leo Sheridan door The Observer opgevoerd als ‘milieu-onderzoeker’ in een artikel over graancirkels. In het artikel verklaart Sheridan met volle overtuiging dat graancirkels gecreĆ«erd worden door vogels die hun territorium willen afbakenen. “De vogels, soms wel 300 tegelijk, vliegen laag over het graan. Door de luchtwervelingen slaat het graan plat.”
Dat graancirkels door mensen worden gemaakt lijkt Sheridan niet te deren.
In 1998 dook Leo Sheridan weer op in The Observer. Dit keer wist hij te melden dat hij de werkelijke reden kende waarom 22 dolfijnen aan de kust van Frankrijk gestorven waren: “Dit waren dolfijnen die door de Amerikaanse marine getraind waren, maar er is iets vreselijk mis gegaan. De marine heeft ze gedumpt om het bestaan van haar geheime militaire dolfijnen-project te verbergen.”
Dat de Amerikaanse marine op haar eigen website tekst en uitleg geeft over haar dolfijnen-project lijkt Sheridan niet te deren.
Kortom: Het bericht over de zwaarbewapende dolfijnen die het op onschuldige duikers en windsurfers hebben voorzien komt uit de duim van iemand die een reputatie heeft in het maken van onzinnige beweringen. Je kunt er dan ook van uit gaan dat het verhaal niet waar is.