Walt Disney had een oog voor animatie. Letterlijk. Hij stond erom bekend dat hij fouten die in een enkel plaatje zaten, kon zien. En aangezien de Disney-animaties gebruik maken van 24 afbeeldingen per seconden, betekent dat een plaatje slechts enkele hondsten van seconden te zien is.
De Disney-tekenaars wilden wel eens uittesten of de ogen van hun baas werkelijk zo goed waren als hij zelf meldde. Dus stopten de tekenaars in een eerste versie van een Mickey Mouse film een plaatje van een naakte vrouw.
Tijdens de voorvertoning aan Walt Disney wachtten de tekenaars in spanning tot de betreffende scene voorbij kwam. De scene kwam en Walt Disney zei niets. Nadat de film was afgelopen draaide Walt zich om naar de tekenaars en zei: “Okee, wiens idee was het om er een naakte vrouw in te stoppen.”
Een van de tekenaars mompelde dat ze wel eens wilden zien of het Walt op zou vallen.”
“Het is me opgevallen”, antwoordde Walt. “Jullie zijn allemaal ontslagen.”
Waar of niet waar?
Het is een prachtig verhaal en het lijkt er ook nog op dat het grootste gedeelte van het verhaal inderdaad waar gebeurd is, zij het dat het in werkelijkheid misschien nog wel mooier verliep.
Disney-tekenaar Charles Shows schreef in 1980 zijn autobiografie. In dat boek komt het verhaal voor, maar met een andere afloop.
“Toen de film vertoond werd, zaten we allemaal zenuwachtig bij elkaar. Walt Disney keek naar het scherm en zei niets. Opeens riep hij: “Stop de film!” De projector stopte. Walt stak zijn hand op. “Spoel hem langzaam terug alsjeblieft.”
En hop. Daar was op het filmdoek een plaatje van een spiernaakte dame. Walt keek verbaasd naar ons en vroeg wat een blote vrouw in godsnaam in een Mickey Mousefilm deed.
We vertelden hem dat we wel eens wilden zien of zijn ogen echt zo goed waren. Walt keek aangenaam verrast. Hij had de fout ontdekt en was trots op zijn goede ogen. Dus in plaats van ons te ontslaan lachte hij en zei hij: “Als die meid kleren aan had gehad, had ik er geen aandacht aan besteed.”
