Een verhaal dat steeds de kop opsteekt, is dat in de New Yorkse riolen krokodillen zouden leven. Zelfs in -doorgaans betrouwbare- reisgidsen wordt regelmatig hiervan melding gemaakt.
De krokodillen zijn door hun baasje als jong diertje, net uit het ei, door het toilet gespoeld zijn en kunnen het in de relatief warme riolen goed uithouden, ze planten zich er zelfs voort.
Voedselbron zijn de talrijk aanwezige ratten. Bij de rioleringsdienst van de gemeente New York doen de wildste verhalen de ronde, zo zouden er exemplaren van vier meter lang gezien zijn, helemaal wit door het gebrek aan daglicht. Vandaar dat personeel van de rioleringsdienst uitsluitend bewapend hun werk willen doen.
Waar of niet waar?
Er is nooit overtuigend bewijs geleverd dat de krokodillen ook echt in de riolen leven. Een sterke concentratie rioolgas is voor een krokodil trouwens dodelijk, net als voor mensen. Ook is er nog nooit een foto van de krokodillen gemaakt, of een dood exemplaar gevonden.
Hoe hardnekkig het verhaal is, wordt bewezen door de Canadese Barbara Mikkelson. Zij dook in het archief van de New York Times enontdekte dat het eerste bericht over “Sewergators” (krokoriooldillen) al uit 1927 stamt.
