Een familie heeft een geit als huisdier. De geit leeft in de grote achtertuin, waar hij een hok heeft en een stuk land waar hij vrij kan grazen. Op een koude winterdag in december wordt de geit dood aangetroffen voor zijn hok in de sneeuw. De geit staat recht overeind en is waarschijnlijk doodgevroren.
De familie is bedroefd vanwege de dood van hun huisdier zo vlak voor kerstmis. De man des huizes probeert in een hoek van de tuin een gat te graven om de geit te begraven, maar omdat de grond bevroren is lukt dat niet.
De man besluit dan maar met de geit naar het dierencrematorium te rijden. Wanneer hij daar aankomt ziet hij dat het crematorium in verband met de feestdagen gesloten is.
Wat nu? Met de dode en bevroren geit nog achterin zijn pick-up truck rijdt de man besluiteloos rond. Op een gegeven moment passeert hij een kerk. Voor de kerk staat een kerststal met levensgrote beelden. De man ziet onmiddellijk de oplossing van zijn probleem. Hij zet de geit naast de kribbe en rijdt opgelucht naar huis.
Waar of niet waar?
Het verhaal van de kerstgeit werd in 1991 als column geplaatst in een Amerikaanse krant. De columnist die het stuk schreef bezweert dat hij het verhaal niet heeft verzonnen, maar gehoord heeft van een familielid die het ook weer gehoord had van iemand die meldde dat het echt gebeurd was.
