De Australische politie heeft vergeefs geprobeerd een bedrijf aan te klagen wegens oplichting vanwege het volgende trucje:
Een Australisch bedrijf plaatst een advertentie in een krant waarin ze geimporteerde harde porno video’s aanbieden. Aangezien de prijzen meer dan redelijk waren, plaatsen veel mensen een bestelling. Na betaling wachten zij weken op de bestelde banden, die niet lijken te komen.
Na een paar weken ontvangen klanten een brief van het bedrijf. Hierin meldt het bedrijf dat het gezien de Australische wetgeving niet is toegestaan de videobanden toe te sturen. Het bedrijf was daar pas kort daarvoor achtergekomen, schreven zij aan de mensen die een bestelling hadden geplaatst.
Het bedrijf verontschuldigt zich in de brief voor het ongemak. Vanzelfsprekend krijgt iedereen die geld heeft overgemaakt zijn geld terug. Bijgesloten bij de brief vinden klanten een cheque, die bij bank of postkantoor getoond kan worden, waarna klanten hun geld terugkrijgen.
Door de naam van het bedrijf hebben echter maar weinig mensen dat ook daadwerkelijk gedaan. De naam van het bedrijf luidt:
‘The Anal Sex and Fetish Perversion Company’.
Waar of niet waar?
Het verhaal komt voor in de Engelse speelfilm ‘Lock, stock and two smoking barrels’, waarin de hoofdpersoon aan een vriend vertelt hoe hij denkt snel rijk te kunnen worden.
Het verhaal lijkt ook sterk op een verhaal van Roald Dahl, ‘de boekhandelaar’, waarbij weduwen rekeningen krijgen voor schunnige boeken die door de overleden echtgenoot zouden zijn besteld, maar nog niet betaald. Uit angst en schaamte betalen de vrouwen de rekeningen.
