Een mevrouw is een stad in Duitsland loopt te sjouwen met twee zware boodschappentassen. Zij krijgt trek in een lekker hapje en gaat een Imbiss binnen.
Zij zet de tassen tegen een tafelpoot en haalt een bord soep. Dan merkt zij dat zij vergeten is een lepel mee te nemen en gaat terug om er een te halen. Weer bij de soep teruggekeerd ziet zij daar een neger van bijna 2 meter lang haar soep leeg staan te lepelen. Zij denkt “Jij brutaal, ik brutaal”, gaat tegenover hem staan en begint van hetzelfde bord soep te eten.
De neger grijnst haar toe en schuift vriendelijk het bord een beetje haar richting in, zodat ze er beter bij kan. Samen eten zij de soep op. Dan komt het moment dat het bord leeg is. De neger lacht haar nog eens vriendelijk toe en vertrekt zonder een woord te hebben gezegd. Als de vrouw ook wil vertrekken wil ze haar boodschappentassen pakken maar die zijn weg.
Tot haar schrik ziet zij haar tassen staan tegen de poot van een tafeltje even verderop. Haar soep is dan al koud.
Waar of niet waar?
In deze versie speelt het zich af in Duitsland, maar zoals zoveel verhalen wordt ook dit broodje aap-verhaal over de hele wereld verteld. Uhm… de westerse wereld wel te verstaan.
Het verhaal is vaak gebruikt in comedy-series op tv. Het verhaal over de verkeerde soep staat ook in het boek The Hitch-Hiker’s Guide to the Galaxy. Het gaat dan echter om een pakje biscuitjes in een stationsrestauratie. Hoofdpersoon Arthur Dent deelt dit ongewild met een vreemdeling.
