Een meisje kocht een doorzichtige nylon nachtpon voor haar huwelijksnacht. Die nacht doet ze hem aan en wil ze een sigaret opsteken. De bruidegom geeft haar galant een vuurtje.
Als zij voorover buigt, raakt de vlam de kanten ruches op haar schouder. In een flits is de nachtjapon verdwenen en staat het meisje poedelnaakt voor de bruidegom die het voorval vrolijk opvat.
De volgende ochtend is hij niet meer zo vrolijk als hij zijn bruid dood in bed aantreft. De gesmolten nylon had al haar porieën afgesloten.
Waar of niet waar?
Dit verhaal staat in het boek “Broodje Aap” van de schrijfster Ethel Portnoy. Het verhaal was in de jaren zestig en zeventig populair. Dat zou te maken kunnen hebben met de James Bond-film ‘Goldfinger’, waarin Bond zijn vriendin dood aantreft die helemaal overladen is met goudverf.
Over nylon gaat trouwens nog een ander broodje aap-verhaal. De naam ‘nylon’ zou een samenvoeging zijn van de afkortingen voor New York en Londen. Nylon werd uitgevonden door twee bedrijven: eentje in Londen en eentje in New York.
Hoewel dat verhaal logisch klinkt, is het toch niet waar. De naam ‘nylon’ werd bedacht omdat het wereldwijd te gebruiken was, zonder dat het wat betekende en het toch modern klonk. Dat de afkortingen van New York en Londen in de naam zitten, ontdekte men pas toen de kunststof al lang en breed geintroduceerd was.
Er gaat nog een verhaal over de oorsprong van de naam nylon:
Volgens de overlevering zouden de Amerikanen jaloers zjin op de vele uitvindingen die uit Japan kwamen en zagen in de uitvinding van het nylon een antwoord op de vele Japanse vindingen. Dus zouden ze met de uitvinding van het nylon hebben gezegd dat nu de beurt weer aan Japan was een opzienbare vinding te doen, daar zou de naam nylon voor staan, namelijk “Now You, Lousy Old Nippon”.
