Een kleindochter is samen met haar vriend op bezoek bij haar oma. Na een tijdje moet de oude vrouw even weg. Als de ze vertrokken is, besluit de kleindochter dat het parkietje van haar oma het vast wel prettig vindt om een tijdje rond te vliegen in de kamer.
Nadat de kat naar buiten is gewerkt en alle ramen en deuren zijn gesloten, opent het vriendje de kooi. De vogel hipt eerst onwennig rond, maar vliegt al snel enthousiast door de kamer. Maar het onvermijdelijke gebeurt al snel: de vogel vliegt tegen het raam aan.
Verdoofd ligt de vogel op de grond. Wanneer het jonge stel het parkietje onderzoeken, zien ze dat de vogel gelukkig nog wel in leven is. Helaas heeft hij wel een pootje gebroken. Wat nu?
De jongen weet raad. Hij tovert uit zijn broekzak een doosje lucifers en gebruikt een van de lucifers om als spalk om het pootje van de vogel te binden. Met plakband wordt het luciferstokje stijf vastgeplakt aan het pootje van het luid piepende vogeltje.
De parkiet wordt na de operatie voorzichtig teruggezet in zijn kooi. Helaas heeft de jongen geen rekening gehouden met het zand op de bodem van de kooi. Wanneer het parkietje voorzichtig over het zand schuifelt, ontbrandt opeens de lucifer. Binnen een paar seconden is het arme parkietje een vuurbal. Op dat moment komt oma thuis.
Waar of niet waar?
Er zijn meer verhalen over oude vrouwtjes en vogeltjes. Zo zou er ooit in Sidney een bejaarde dame geweest zijn die zoveel hield van haar vogeltje, dat ze op een dag besloot een surprise-party te organiseren waarvoor zelfs vrienden en familie werden uitgenodigd. Om het voor het vogeltje werkelijk een verrassing te maken, deed ze leukoplast voor zijn oogjes.
Verrassing, verrassing: toen de leukoplast werd weggetrokken, kwamen ook de oogjes mee.
