Feit of fictie: Het Qwerty-toetsenbord is niet gemaakt om snel te typen.
Waar of niet waar?
Hoe snel de ontwikkelingen in de computer-industrie ook gaan, de basis voor het ontwerp van het toetsenbord ligt nog steeds bij het ouderwetse klavier van de handtypemachine uit de 19e eeuw. De qwerty-indeling is oorspronkelijk uit noodzaak geboren.
De eerste typemachines die aan het eind van de 19e eeuw in de Verenigde Staten op de markt kwamen, hadden van oorsprong een andere, logischere indeling waarmee makkelijk en snel getypt kon worden.
De oorspronkelijke letterindeling op typemachines kende een groot nadeel. Als je een beetje snel typte, raakten de hamertjes van de letters al snel met elkaar in de war. Een topsnelheid van meer dan 150 aanslagen per minuut was daardoor praktisch onmogelijk.
Na klachten van ondernemers dat hun typistes op kantoor vaak langer bezig waren met het ontwarren van de kluwen hamertjes dan met daadwerkelijk typen, besloten typemachine-fabrikanten tot een andere indeling van het toetsenbord.
De ‘qwerty-indeling’ waarmee ze op de proppen kwamen bleek te werken. De hamertjes van toetsen die regelmatig ingedrukt werden, lagen nu zo ver uit elkaar dat typemachines veel minder vaak ‘vastliepen’. Qwerty-toetsenborden werden de standaard en sindsdien ploeteren miljoenen mensen dagelijks op een toetsenbord waarvan bekend is dat je er eigenlijk niet makkelijk snel op kunt typen.
