Een echtpaar is al jaren gelukkig getrouwd. Tot het moment dat de man een andere vrouw ontmoet waarop hij verliefd wordt. Met haar wil hij zijn verdere leven delen. Hij scheidt van zijn echtgenote en tegen haar wil treft hij een regeling. Die bestaat eruit dat de man met zijn nieuwe vriendin in het echtelijk huis blijft wonen. De echtgenote moet opkrassen.
De verlaten vrouw voelt zich bedrogen en zint op wraak. In het hele huis zijn de gordijnen opgehangen met holle koperen roedes. De vrouw neemt de uiteinden van de roedes en vult de roedes met garnalen. Enkele dagen later vertrekt ze.
Na enige tijd begint het in het huis verschrikkellijk te stinken. De man en zijn nieuwe partner zoeken het hele huis af naar de bron, maar kunnen niets vinden. Uiteindelijk wordt zelfs de GGD om advies gevraagd. Ook zij keren onverrichtterzake terug. Omdat de stank ondraaglijk wordt, besluit het nieuwe paar de woning te verlaten en elders te gaan wonen De gordijnroedes worden meegenomen. Die zijn immers te mooi om te laten hangen.
Waar of niet waar?
Een verhaal uit het boekje zou je kunnen zeggen. Het verhaal zou waar gebeurd kunnen zijn. Maar is het dat ook? Er is een overdaad aan broodje-aapverhalen waarin een gescheiden vrouw wraak neemt op haar (ex-) man. Dit verhaal is daar een mooi voorbeeld van.
