Twee studenten zaten in de trein, toen de ene student erachter kwam dat hij vergeten was een kaartje te kopen. De andere student wist een oplossing. Hij had een keer op het toilet in de trein gezeten toen de conducteur kwam controleren. Toen werd het simpel opgelost door het kaartje even onder de deur door te schuiven. De conducteur knipte en het kaartje werd teruggeschoven.
De twee jongens gingen samen op het toilet zitten, en wachtten de komst van de conducteur af. De conducteur kon toch niet weten dat er twee mensen op het toilet zaten.
Zo gezegd zo gedaan, even later werd er op de deur van de WC geklopt: “kaartje alstublieft”. Het kaartje werd onder de deur door geschoven, ze hoorden nog “bedankt” en toen niks meer. Het kaartje werd ook niet teruggegeven. De studenten bleven nog even wachten tot de kust veilig was. Maar even later werd er weer op de deur geklopt: “kaartje alstublieft”.
Waarschijnlijk heeft iemand die ook zonder kaartje zat, of iemand die de studenten heeft gehoord toen ze op het idee kwamen, hun kaartje zo bemachtigd.
Waar of niet waar?
Het verhaal wordt al jaren ook als mop verteld en stamt uit de tijd dat je in de trein nog zoiets had als treinkaartjes en geen studenten-ov. Het lijkt er daarom op dat dit verhaal in deze vorm zijn langste tijd gehad heeft.
