Aan de universiteit van Nijmegen moet een professor zijn nieuwe studenten bekend maken met autopsie. Hij begint zijn verhaal:
“Bij het verrichten van autopsie zijn twee punten erg belangrijk. Punt een is dat je nergens bang voor mag zijn en niets vies mag vinden”.
Om dit te bewijzen stopt hij zijn vinger in de anus van het dode slachtoffer, en likt deze vervolgens af. De studenten moeten hem nadoen. Om niet af te gaan, doen de studenten hem stuk voor stuk na.
De prof hervat zijn verhaal: “Ten tweede is het belangrijk om oog voor detail te hebben. Wie van jullie zag bijvoorbeeld dat ik mijn wijsvinger in het lijk stak, en mijn middelvinger aflikte?”.
Waar of niet waar?
Het verhaal werd in Groot Brittannië al in de jaren dertig verteld werd. Het wordt vaak toegeschreven aan Dr. Joseph Bell, professor aan de Edinburgh University in de jaren dertig. Of dat terecht is, is dus niet duidelijk.
Het verhaal wordt overigens ook wel in een iets minder smerige variant verteld, waarin de leraar zijn vinger doopt in een flesje urine om zo het suikergehalte vast te stellen.
