Een echtpaar uit Noorwegen was al jaren niet meer op vakantie geweest. Het stel besloot zichzelf te trakteren op een lange wintervakantie in de zon, zonder hun anderhalf jaar oude zoontje. Lekker weg met z’n tweeen.
De grote dag was daar. Alles stond ingepakt in de auto. Als de oppas er was konden ze weg. Maar juist vandaag was de oppas te laat. Ze belde dat haar auto stuk was en of ze niet even opgehaald kon worden. De man vertelde haar dat ze hun vliegtuig zouden missen als ze haar eerst ook nog moesten halen. Kon ze niet komen lopen?
De oppas zei van niet. Ze vond dat het echtpaar maar vast moest vertrekken. Zij zou binnen een half uur ter plaatse zijn. Als het zoontje in zijn kinderstoel vastzat kon er niks gebeuren.
Het echtpaar vertrok en had een fantastische tijd met elkaar. Aangezien het echtpaar nergens een adres of een telefoonnummer van hun vakantie-adres had achtergelaten, bereikte hen het nieuws niet dat de oppas door een vrachtwagen was aangereden toen ze naar hun huis liep.
Toen het echtpaar na twee weken zongebruind terugkwam vonden ze hun doodgehongerde zoontje zoals ze hem hadden achtergelaten in zijn kinderstoel.
Waar of niet waar?
Uit het boek “It’s true… It happened to a friend” van Rodney Dale. Volgens de Amerikaanse folklorist Prof. Jan Harold Brunvand ligt de oorsprong van het verhaal bij een krant in het Noorse Bergen. Die publiceerde bovenstaande legende in 1972. Hoeveel waarheid er in het verhaal schuilt, wist hij echter niet te achterhalen.
