Op een lijnvlucht van Johannesburg naar Londen, beklaagt een oudere blanke Zuid-Afrikaanse dame zich bij de stewardess over de passagier die naast haar zit.
“Moet je nu toch zien. Jullie hebben me naast een zwarte neergezet. Dat kan toch niet? Jullie kunnen toch niet van mij verlangen dat ik de hele vlucht naast een kaffer zit? Regel een andere zitplaats!”
“Het spijt mij mevrouw”, rageert de stewardess vriendelijk glimlachend. “De vlucht is erg vol en het ziet er niet naar uit dat we ergens anders nog een plek over hebben. Meer weet u wat? Ik kijk even in de Business Class om te kijken of daar nog plek is.”
De oudere vrouw kijkt de zwarte man naast haar vernietigend aan en haalt triomfantelijk haar neus op. De stewardess komt even later weer terug. “Ik heb goed nieuws. We hebben op het laatste moment nog een afmelding gekregen en in de Business Class is nog een luxe stoel vrij. Het is voor ons hoogst ongebruikelijk om iemand tijdens de vlucht een plaats aan te bieden in de Business Class, maar ik heb toestemming gevraagd aan de piloot. Hij was het met mij eens dat het geen stijl is dat iemand noodgedwongen urenlang naast zo’n strontvervelend persoon moet zitten.”
De vrouw wil al opstaaan, maar dan zegt de stewardess. “U kunt hier blijven zitten. Ik had het tegen de meneer die naast u zit.”
Wanneer de zwarte man grijzend opstaat, geven alle passagiers een staande ovatie.
Waar of niet waar?
Het verhaal over de racistische Zuid-Afrikaanse passagier verscheen voor het eerst op diverse websites op internet in 1998. Het verhaal was in Zuid-Afrika al wat langer bekend.
Broodje aap-verhalen (in het Afrikaans ‘stoeplegendes’) zijn in Zuid-Afrika bij blank en zwart een belangrijk onderdeel van de populaire cultuur.
